Z pewnością również cieśla nie powinien cierpieć na poważne wady wzroku, zaburzenia równowagi, skłonności do zawrotów głowy, poważniejsze problemy z układem mięśniowym czy też kostno-stawowym, niektóre choroby układu nerwowego czy oddechowego, poważniejsze wady serca czy nadciśnienie tętnicze oraz wszystko inne, co stanowiłoby dodatkowe zagrożenie w przypadku prac na wysokościach oraz w innych, nie do końca bezpiecznych warunkach. W związku z tym, kandydaci do wykonywania zawodu cieśli, podobnie jak dekarze, nie unikną wielu badań lekarskich z zakresu medycyny pracy. Poza zdrowiem fizycznym i predyspozycjami/talentami, każdy, kto będzie chciał zostać cieślą będzie zobowiązany do uzyskania kwalifikacji na drodze egzaminu zawodowego, który potwierdza odpowiednie kwalifikacje. Cieśla jest obecnie zawodem deficytowym i każdego roku w naszym kraju w krąg specjalistów z zakresu ciesielstwa wkracza zaledwie po kilkadziesiąt nowych osób, które zdały egzamin kwalifikacyjny. Wykonywanie zawodu cieśli wymaga umiejętności obsługi wielu narzędzi oraz specjalistycznych maszyn. Należą do nich m.in. urządzenia służące do obróbki drewna, takie jak tokarki, strugarki, piły; elektronarzędzia, wśród których są piły łańcuchowe i tarczowe, wyrzynarki, wkrętarki, strugi ciesielskie i szlifierki; tradycyjne siekiery czy topory ciesielskie, ciosła i cieślice, ciesaki, młotki, dłuta, łomy oraz przyrządy pomiarowe; jak również proste akcesoria, czyli szablony i ołówki, wiertła, frezy i pogłębiacze, materiały montażowe, drabiny itd.