Papy z bitumu oksydowanego używane są najczęściej w takich lokalizacjach, które nie będą narażać ich na czynniki destrukcyjne, najlepiej więc sprawdzą się jako podkłady wyrównujące, laminujące ocieplenia, a w niektórych wersjach także jako warstwa podkładowa w roli hydroizolacji. Papy oksydowane nie są szczególnie trwałe, ich parametry utrzymują się zaledwie od temperatury 0°C do maksymalnie 70°C. To jednak tylko niektóre powody decydujące o tym, dlaczego nie powinno się decydować na kładzenie papy oksydowanej tam, gdzie byłaby ona wystawiona na silne promieniowanie słoneczne, a warto wiedzieć, że temperatura nagrzewania dachów latem przy pełnym nasłonecznieniu przekracza nawet 80°C. Nawet gdy stanowią one jedynie elementy łączące czy przejściowe, pod wpływem przegrzania potrafią często „spłynąć” z pokrywanej powierzchni. Ta właściwość dyskwalifikuje papy oksydowane także w przypadku dachów o choćby niewielkim spadku. W przypadku dachów płaskich z jednej strony nie ma ryzyka spłynięcia, jednak różnica w cenie pomiędzy papą oksydowaną a papą modyfikowaną polimerami jest tak nieznaczna, że warto zastanowić się nad tą odrobinę droższą wersją, która sprawnie posłuży przez wiele lat. Nie mamy jednak na myśli, że papa oksydowana jest jednoznacznie zła, a jedynie tyle, aby stosować ją w miejscach do tego zalecanych, lub jedynie jako warstwę spodnią, gdzie nie będzie ona narażona na czynniki, które mogą ją uszkodzić.