w tej kwestii producenci pap wierzchniego krycia oferują naprawdę szeroki wybór – od papy klejonej na lepik, przez papę termozgrzewalną, aktywowaną termicznie, po papy samoprzylepne czy też mocowane mechanicznie z użyciem specjalnych gwoździ papowych. Klasyczny lepik jest już dziś obecnie coraz bardziej wypierany przez zgrzewanie termiczne, które tworzy trwalsze wiązania przy relatywnie mniejszym nakładzie pracy. Papa samoprzylepna jest często najlepszym rozwiązaniem w przypadku fundamentów, oklejania płyt styropianowych, czy obróbki okolicy elementów wykonanych z tworzywa sztucznego, np. świetlików dachowych i wszędzie tam, gdzie lepiej jest nie używać ognia. Wybór odpowiedniej techniki montażu zależy nie tylko od samych preferencji co do stopnia skomplikowania prac, ale też, a może nawet przede wszystkim, od zaleceń wynikających ze specyfiki samego dachu.